1958 Kasım ile 1961 Ağustos arasında, Berlin'in ve Avrupa'nın geleceği pamuk ipliğine bağlıydı. Sovyetler Birliği, Batılı güçlere bir ültimatom vermişti: Batı Berlin'den çekilmeleri ve şehrin tarafsız, silahsızlandırılmış bir "özgür şehir"e dönüştürülmesini kabul etmeleri isteniyordu. Takip eden üç yılda diplomasi, nükleer tehditler, mülteci krizleri ve başarısız zirve girişimleriyle test edildi. Berlin artık yalnızca bir şehir değil, küresel rekabetin merkeziydi.
Kruşçev'in taleplerine karşı Batı'nın tepkileri ve krizin başlarında çok taraflı çözüm arayışları tartışılacaktır.
Cenevre ve Paris Zirveleri gibi diplomatik girişimler, U-2 Krizi gibi olayların sürece etkisiyle birlikte ele alınacaktır.
Delegeler, Berlin Duvarı'nın inşasının kaçınılmaz olup olmadığını tartışacak. Diplomasi duvara çarpmadan önce seçenek var mıydı?